Door: Inge Stevens, kandidaat raadslid #4
De jeugdzorg is een breed begrip. Om de keten te begrijpen is kennis nodig. Het gaat immers van o.a. jeugdteams/ sociale wijkteams, jongeren werk, onderwijs, jeugd GGZ, jeugd bescherming, Raad vd kinderbescherming, Veilig Thuis, pleeggezinnen, voorzieningen waar kinderen terecht kunnen als het thuis niet meer lukt.
En waar veel over te doen is, Jeugdzorg plus, of zoals ook genoemd wordt de gesloten Jeugdzorg.
Het laatste waar jongeren met ernstige gedragsproblemen terecht komen met een machtiging van de kinderrechter. Het woord gesloten zegt genoeg. Deze groep jongeren zijn kwetsbaar, hebben veel mee moeten maken en voelen het als straf om hierin geplaatst te worden. Dat dit ook voor hun eigen bescherming is wordt niet zo ervaren.
En het is helaas ook nog steeds zo dat wanneer jongeren uit hun dak gaan, ze tijdelijk geïsoleerd kunnen worden.
Als ik dit vergelijk met een opvoed situatie in het gezin dan geef ik het volgende voorbeeld.
Iedere ouder heeft haar/ zijn kind wel eens naar eigen kamer gestuurd om af te koelen. Niks mis mee en als de situatie weer gestabiliseerd is kan er gepraat worden.
Stel dat je jouw kind isoleert en opsluit dan zien we dit als kindermishandeling.
Is dit vergelijkbaar? Zoals ik al schreef het gaat om jongeren met ernstige gedragsproblemen.
Zij moeten soms beschermd worden tegen zichzelf. Zij kunnen suïcidaal zijn of zichzelf ernstig beschadigen.
Toch blijf ik van mening dat opsluiten in isoleercel niet de oplossing is. Dit zijn traumatische ervaringen voor kinderen. Het is daarom goed dat de jeugdzorg-plus instellingen de isoleercellen ontmantelen.
Wat dan wel?
Is het opheffen van de gesloten jeugdzorg de oplossing of geen onder toezicht stellingen meer?
Ik vind van niet. De wet is hier duidelijk over. Er moet van het kind uit gegaan worden. En als de eigen omgeving niet de veiligheid in de opvoeding kan geven dan is helaas soms een uithuisplaatsing nodig. Denk bijvoorbeeld aan verslaafde of psychiatrische ouders.
Wat zou er anders moeten.
- Er moeten veel meer kleine woonvoorzieningen komen met 7×24 uur intensieve begeleiding.
Jongeren kunnen zich beter ontwikkelingen in een veilige en warme omgeving dan in een grote instelling.
- Meer samenwerking tussen de jeugd GGZ en opnemende voorzieningen. Geen concurrentie door de opgelegde aanbestedingen maar samen.
- Gemeente moet hier de financiële consequenties voor nemen. Bovenstaande kost geld en de gemeente moet investeren in deze samenwerking. Er moet regie genomen worden.
- De geldelijke middelen moeten in een pot komen. Hiermee bedoel ik dat WMO, jeugdgeld, passend onderwijs, PGB enz door de gemeente/Service Organisatie Jeugd beheerd worden zodat de uitvoerende jeugdzorg medewerker niet allerlei formulieren moet in vullen en na moet gaan uit welk potje iets bekostigd wordt.
- De negatieve beeldvorming over de medewerkers in de jeugdzorg moet gestopt worden. Iedere instelling is bezig met positieve veranderingen in de aanpak, methodiek en de medewerkers zijn betrokken mensen. In mijn carrière ben ik geen medewerkers tegengekomen die voor hn plezier kinderen uit huis hebben gehaald.
Om deze uithuisplaatsingen zo kort als mogelijk te houden is intensieve hulp nodig.
En dit betekent dat veel jeugdzorg medewerkers nodig zijn.
Alleen door te roepen dat bestuurders, medewerkers het niet goed doen zonder daar alternatieve oplossingen voor te geven maakt dat de Jeugdzorg niet alleen onder gaat door tekorten in financiële middelen maar ook door personeel gebrek.
De komende raadsperiode ga ik mij inzetten voor o.a. het dossier jeugdzorg en voor de noodzakelijke veranderingen die hiervoor echt nodig zijn. Stem op de PvdA nummer 4 Inge Stevens.
