Van de week werd ik, tijdens een ‘discussie’ over mondkapjes, weggezet als ‘politicus’. In eerste instantie vond ik dat irritant. Iemand monddood maken met ‘jij weet niet wat het is, want je bent een politicus’. De term politicus is in de volksmond een vies woord. Maar wanneer we het woord politiek bekijken zoals de Oude Grieken het ooit bedoeld hebben dan verwijst dat naar alles wat de burgermaatschappij in de stadsstaat aangaat. Maar wat is nu die rol van de politicus binnen die burgermaatschappij? Een wijk, een stad en een land zijn allen ‘verbeelde’ gemeenschappen. Politici gaan in deze gemeenschappen rond en voeren het gesprek met de mensen die wonen en werken binnen deze gemeenschap. Vervolgens denken zij na over deze meningen en houden die meningen naast hun kijk op de wereld. Samen met andere gekozen politici bedenken zij dan met elkaar een compromis waardoor we in vrede met elkaar kunnen leven. Het debat is het instrument om die verschillende meningen met elkaar te delen. En het debat hoeft niet perse in een raadzaal plaats te vinden. Dat kan tijdens politieke cafés, op verjaardagen en in de kroeg, maar het maatschappelijke debat vindt nauwelijks meer fysiek plaats. Dat debat wordt tegenwoordig vooral gevoerd op sociale media als facebook en Twitter.

Het vervelende van sociale media, als Facebook en Twitter, maar ook zoekmachines als Google is dat zij er voor zorgen dat jij vooral informatie te zien krijgt die zo goed mogelijk past bij jouw mening die je al hebt, zodat jij langer blijft hangen op het desbetreffende medium. Het gaat hun immers om het tonen van advertenties aan jou. Want zoals in de documentaire ‘The Social Dilemma’ op Netflix te zien is: ‘Zodra niet duidelijk is wat het product is waarmee het desbetreffende bedrijf haar geld verdiend, ben jij het product’. En het is een Google, Youtube, Instagram of Facebook niet te doen om jou zo goed mogelijk te informeren, het is ze te doen om zoveel mogelijk geld aan jou te verdienen.

Hierdoor lijkt het dat iedereen om jou heen het met jou eens is. Je wordt continue bevestigd in jouw gelijk. De algoritmes van Facebook zorgen er voor dat je binnen die informatiebubbel blijft die zo goed mogelijk bij jouw mening past.

Ik vind dit oprecht een zorgelijke en gevaarlijke ontwikkeling. Je ziet het goed terug in de ‘discussie’ over de coronamaatregelen. Er worden vergelijkingen gemaakt met het nazi regime ten tijde van de 2e Wereldoorlog. Onderzoeken van zogenaamde artsen en virologen worden aangehaald. Informatie die het debat verstoord. En in dusdanige mate dat het debat met sommige personen niet meer te voeren is.

En dan kom ik terug bij de woorden politiek en politici. In Nederland zijn ruim 300.000 mensen lid van een politiek partij die in de 2e Kamer vertegenwoordigd is. Van deze 300.000 leden is er zo’n 5 tot 10% actief. Dit actieve deel zijn ook de mensen die de partijprogramma’s schrijven en de ‘poppetjes’ kiezen om wethouder en minister te worden. Dus de mensen die bepalen wie wat gaat doen kun je allemaal gemakkelijk kwijt in het stadion van voetbalclub Vitesse. Ik geloof heilig in politiek zoals politiek bedoeld is. En ook geloof ik heilig in de rol van de politicus: Het ophalen van verschillende geluiden binnen de gemeenschap. Door de straat op te gaan, evenementen en organisaties te bezoeken in de wijken. Maar ook het organiseren van mogelijkheden om die geluiden binnen de gemeenschap met elkaar uit te wisselen. Door bijvoorbeeld debatavonden te organiseren en juist mensen uit te nodigen die lijnrecht tegenover elkaar staan. Zodat beide groepen geluiden van elkaar horen die zij in de sociale media bubbel al lang niet meer mee krijgen. Want hoe oneens je het ook met elkaar bent, uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde; een fijne plek om met elkaar samen te leven.

Dus zet me maar weg als politicus. Ik ben er trots op (ook al heb ik geen politieke functie). Ik zal er namelijk altijd mijn best voor doen om de verschillende meningen in de maatschappij op te blijven halen, onderzoek te doen, mijn mening hier vervolgens over te vormen en dit door te vertalen/ te geven aan de politieke partij waar ik lid van ben. En ik geloof er ook heilig in dat het goed zou zijn als iedereen er voor zou kiezen om lid te worden van een politieke partij. En je hoeft niet direct volop actief te worden, maar het is goed als die geluiden van iedereen mee worden genomen in politieke programma’s en terug te horen zijn tijdens debatten in gemeenteraden en in de 2e Kamer. Durf eens uit die sociale media bubbel te stappen en bezoek een (digitaal) debat in jouw stad en denk er eens over na om lid te worden van een politieke partij. En natuurlijk ben je het nooit 100% eens met die politieke partij, maar dat ben je ook niet met iedere vriend of familielid die je hebt. Echt, probeer het eens, want jouw wijk, stad en land wordt er alleen maar mooier op wanneer je wel eens wordt geconfronteerd met de mening van een ander.

Oh en mocht je nog een fijne partij zoeken? Je bent van harte welkom https://www.pvda.nl/word-lid/